ὑποτοπήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.to.pɛ̌ː.saːs/ → /y.po.toˈpi.sas/ → /i.po.toˈpi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.to.pɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.toˈpe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.toˈpi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.toˈpi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.toˈpi.sas/

Participle

ὑποτοπήσᾱς • (hupotopḗsās) m (feminine ὑποτοπήσᾱσᾰ, neuter ὑποτοπῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ὑποτοπέω (hupotopéō)

Declension

First and third declension of ὑποτοπήσᾱς; ὑποτοπήσᾱσᾰ; ὑποτοπῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὑποτοπήσᾱς hupotopḗsās	ὑποτοπήσᾱσᾰ hupotopḗsāsa	ὑποτοπῆσᾰν hupotopêsan		ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante	ὑποτοπησᾱ́σᾱ hupotopēsā́sā	ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante		ὑποτοπήσᾰντες hupotopḗsantes	ὑποτοπήσᾱσαι hupotopḗsāsai	ὑποτοπήσᾰντᾰ hupotopḗsanta
Genitive		ὑποτοπήσᾰντος hupotopḗsantos	ὑποτοπησᾱ́σης hupotopēsā́sēs	ὑποτοπήσᾰντος hupotopḗsantos		ὑποτοπησᾰ́ντοιν hupotopēsántoin	ὑποτοπησᾱ́σαιν hupotopēsā́sain	ὑποτοπησᾰ́ντοιν hupotopēsántoin		ὑποτοπησᾰ́ντων hupotopēsántōn	ὑποτοπησᾱσῶν hupotopēsāsôn	ὑποτοπησᾰ́ντων hupotopēsántōn
Dative		ὑποτοπήσᾰντῐ hupotopḗsanti	ὑποτοπησᾱ́σῃ hupotopēsā́sēi	ὑποτοπήσᾰντῐ hupotopḗsanti		ὑποτοπησᾰ́ντοιν hupotopēsántoin	ὑποτοπησᾱ́σαιν hupotopēsā́sain	ὑποτοπησᾰ́ντοιν hupotopēsántoin		ὑποτοπήσᾱσῐ / ὑποτοπήσᾱσῐν hupotopḗsāsi(n)	ὑποτοπησᾱ́σαις hupotopēsā́sais	ὑποτοπήσᾱσῐ / ὑποτοπήσᾱσῐν hupotopḗsāsi(n)
Accusative		ὑποτοπήσᾰντᾰ hupotopḗsanta	ὑποτοπήσᾱσᾰν hupotopḗsāsan	ὑποτοπῆσᾰν hupotopêsan		ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante	ὑποτοπησᾱ́σᾱ hupotopēsā́sā	ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante		ὑποτοπήσᾰντᾰς hupotopḗsantas	ὑποτοπησᾱ́σᾱς hupotopēsā́sās	ὑποτοπήσᾰντᾰ hupotopḗsanta
Vocative		ὑποτοπήσᾱς hupotopḗsās	ὑποτοπήσᾱσᾰ hupotopḗsāsa	ὑποτοπῆσᾰν hupotopêsan		ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante	ὑποτοπησᾱ́σᾱ hupotopēsā́sā	ὑποτοπήσᾰντε hupotopḗsante		ὑποτοπήσᾰντες hupotopḗsantes	ὑποτοπήσᾱσαι hupotopḗsāsai	ὑποτοπήσᾰντᾰ hupotopḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὑποτοπησᾰ́ντως hupotopēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.