adellijk

Dutch

Etymology

From adel +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaː.də.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: adel‧lijk
• Rhymes: -aːdələk

Adjective

adellijk (comparative adellijker, superlative adellijkst)

1. noble

   Hij komt uit een adellijk geslacht. ― He comes from a noble lineage.

   Het adellijke huis was bekend om zijn rijkdom. ― The noble house was known for its wealth.

   Zij heeft de adellijkste manieren die ik ooit heb gezien. ― She has the noblest manners I have ever seen.

Inflection

Inflection of adellijk
uninflected	adellijk
inflected	adellijke
comparative	adellijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		adellijk	adellijker	het adellijkst het adellijkste
indefinite	m./f. sing.	adellijke	adellijkere	adellijkste
	n. sing.	adellijk	adellijker	adellijkste
	plural	adellijke	adellijkere	adellijkste
definite		adellijke	adellijkere	adellijkste
partitive		adellijks	adellijkers	—

Derived terms

• adelijkheid