adoito
Jump to navigation
Jump to search
Galician[edit]
Etymology 1[edit]
From Old Galician-Portuguese doito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *adductus, from ductus (“guided”), from dūcō (“to lead”).[1] Cognate with Spanish ducho.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
adoito (feminine adoita, masculine plural adoitos, feminine plural adoitas)
- accustomed, used to
- Synonym: afeito
- experienced, skilled
- Synonym: destro
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Adverb[edit]
adoito
References[edit]
- “doito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “doit” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “adoito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “adoito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “ducho”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Etymology 2[edit]
Verb[edit]
adoito
Categories:
- Galician terms inherited from Old Galician-Portuguese
- Galician terms derived from Old Galician-Portuguese
- Galician terms inherited from Vulgar Latin
- Galician terms derived from Vulgar Latin
- Galician terms with IPA pronunciation
- Galician lemmas
- Galician adjectives
- Galician adverbs
- Galician non-lemma forms
- Galician verb forms