afgelegen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of af +‎ gelegen.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɑf.xəˌleː.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧ge‧le‧gen

Adjective

[edit]

afgelegen (comparative afgelegener, superlative afgelegenst)

  1. remote

Declension

[edit]
Declension of afgelegen
uninflected afgelegen
inflected afgelegen
comparative afgelegener
positive comparative superlative
predicative/adverbial afgelegen afgelegener het afgelegenst
het afgelegenste
indefinite m./f. sing. afgelegen afgelegener afgelegenste
n. sing. afgelegen afgelegener afgelegenste
plural afgelegen afgelegener afgelegenste
definite afgelegen afgelegener afgelegenste
partitive afgelegens afgelegeners

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: afgeleë