arpeutumaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Participle[edit]

arpeutumaton

  1. negative participle of arpeutua

Declension[edit]

Inflection of arpeutumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative arpeutumaton arpeutumattomat
genitive arpeutumattoman arpeutumattomien
partitive arpeutumatonta arpeutumattomia
illative arpeutumattomaan arpeutumattomiin
singular plural
nominative arpeutumaton arpeutumattomat
accusative nom. arpeutumaton arpeutumattomat
gen. arpeutumattoman
genitive arpeutumattoman arpeutumattomien
arpeutumatontenrare
partitive arpeutumatonta arpeutumattomia
inessive arpeutumattomassa arpeutumattomissa
elative arpeutumattomasta arpeutumattomista
illative arpeutumattomaan arpeutumattomiin
adessive arpeutumattomalla arpeutumattomilla
ablative arpeutumattomalta arpeutumattomilta
allative arpeutumattomalle arpeutumattomille
essive arpeutumattomana arpeutumattomina
translative arpeutumattomaksi arpeutumattomiksi
abessive arpeutumattomatta arpeutumattomitta
instructive arpeutumattomin
comitative arpeutumattomine
Possessive forms of arpeutumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative arpeutumattomani arpeutumattomani
accusative nom. arpeutumattomani arpeutumattomani
gen. arpeutumattomani
genitive arpeutumattomani arpeutumattomieni
arpeutumatontenirare
partitive arpeutumatontani arpeutumattomiani
inessive arpeutumattomassani arpeutumattomissani
elative arpeutumattomastani arpeutumattomistani
illative arpeutumattomaani arpeutumattomiini
adessive arpeutumattomallani arpeutumattomillani
ablative arpeutumattomaltani arpeutumattomiltani
allative arpeutumattomalleni arpeutumattomilleni
essive arpeutumattomanani arpeutumattominani
translative arpeutumattomakseni arpeutumattomikseni
abessive arpeutumattomattani arpeutumattomittani
instructive
comitative arpeutumattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative arpeutumattomasi arpeutumattomasi
accusative nom. arpeutumattomasi arpeutumattomasi
gen. arpeutumattomasi
genitive arpeutumattomasi arpeutumattomiesi
arpeutumatontesirare
partitive arpeutumatontasi arpeutumattomiasi
inessive arpeutumattomassasi arpeutumattomissasi
elative arpeutumattomastasi arpeutumattomistasi
illative arpeutumattomaasi arpeutumattomiisi
adessive arpeutumattomallasi arpeutumattomillasi
ablative arpeutumattomaltasi arpeutumattomiltasi
allative arpeutumattomallesi arpeutumattomillesi
essive arpeutumattomanasi arpeutumattominasi
translative arpeutumattomaksesi arpeutumattomiksesi
abessive arpeutumattomattasi arpeutumattomittasi
instructive
comitative arpeutumattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative arpeutumattomamme arpeutumattomamme
accusative nom. arpeutumattomamme arpeutumattomamme
gen. arpeutumattomamme
genitive arpeutumattomamme arpeutumattomiemme
arpeutumatontemmerare
partitive arpeutumatontamme arpeutumattomiamme
inessive arpeutumattomassamme arpeutumattomissamme
elative arpeutumattomastamme arpeutumattomistamme
illative arpeutumattomaamme arpeutumattomiimme
adessive arpeutumattomallamme arpeutumattomillamme
ablative arpeutumattomaltamme arpeutumattomiltamme
allative arpeutumattomallemme arpeutumattomillemme
essive arpeutumattomanamme arpeutumattominamme
translative arpeutumattomaksemme arpeutumattomiksemme
abessive arpeutumattomattamme arpeutumattomittamme
instructive
comitative arpeutumattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative arpeutumattomanne arpeutumattomanne
accusative nom. arpeutumattomanne arpeutumattomanne
gen. arpeutumattomanne
genitive arpeutumattomanne arpeutumattomienne
arpeutumatontennerare
partitive arpeutumatontanne arpeutumattomianne
inessive arpeutumattomassanne arpeutumattomissanne
elative arpeutumattomastanne arpeutumattomistanne
illative arpeutumattomaanne arpeutumattomiinne
adessive arpeutumattomallanne arpeutumattomillanne
ablative arpeutumattomaltanne arpeutumattomiltanne
allative arpeutumattomallenne arpeutumattomillenne
essive arpeutumattomananne arpeutumattominanne
translative arpeutumattomaksenne arpeutumattomiksenne
abessive arpeutumattomattanne arpeutumattomittanne
instructive
comitative arpeutumattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative arpeutumattomansa arpeutumattomansa
accusative nom. arpeutumattomansa arpeutumattomansa
gen. arpeutumattomansa
genitive arpeutumattomansa arpeutumattomiensa
arpeutumatontensarare
partitive arpeutumatontaan
arpeutumatontansa
arpeutumattomiaan
arpeutumattomiansa
inessive arpeutumattomassaan
arpeutumattomassansa
arpeutumattomissaan
arpeutumattomissansa
elative arpeutumattomastaan
arpeutumattomastansa
arpeutumattomistaan
arpeutumattomistansa
illative arpeutumattomaansa arpeutumattomiinsa
adessive arpeutumattomallaan
arpeutumattomallansa
arpeutumattomillaan
arpeutumattomillansa
ablative arpeutumattomaltaan
arpeutumattomaltansa
arpeutumattomiltaan
arpeutumattomiltansa
allative arpeutumattomalleen
arpeutumattomallensa
arpeutumattomilleen
arpeutumattomillensa
essive arpeutumattomanaan
arpeutumattomanansa
arpeutumattominaan
arpeutumattominansa
translative arpeutumattomakseen
arpeutumattomaksensa
arpeutumattomikseen
arpeutumattomiksensa
abessive arpeutumattomattaan
arpeutumattomattansa
arpeutumattomittaan
arpeutumattomittansa
instructive
comitative arpeutumattomineen
arpeutumattominensa