bouwvallig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bouvellich. Equivalent to bouwval +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌbɑu̯ˈvɑ.ləx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bouw‧val‧lig

Adjective

bouwvallig (comparative bouwvalliger, superlative bouwvalligst)

1. dilapidated, ramshackle

Inflection

Inflection of bouwvallig
uninflected	bouwvallig
inflected	bouwvallige
comparative	bouwvalliger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bouwvallig	bouwvalliger	het bouwvalligst het bouwvalligste
indefinite	m./f. sing.	bouwvallige	bouwvalligere	bouwvalligste
	n. sing.	bouwvallig	bouwvalliger	bouwvalligste
	plural	bouwvallige	bouwvalligere	bouwvalligste
definite		bouwvallige	bouwvalligere	bouwvalligste
partitive		bouwvalligs	bouwvalligers	—

Derived terms

• bouwval

Descendants

• Afrikaans: bouvallig