cüret etmek

Turkish

Verb

cüret etmek (third-person singular simple present cüret eder)

1. to dare

Conjugation

Conjugation of cüret etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			cüret etmek
impersonal participle	imperfective		cüret eden
	perfective		cüret etmiş
	prospective		cüret edecek
personal participle	non-prospective		cüret ettiğim	cüret ettiğin	cüret ettiği	cüret ettiğimiz	cüret ettiğiniz	cüret ettikleri
	prospective		cüret edeceğim	cüret edeceğin	cüret edeceği	cüret edeceğimiz	cüret edeceğiniz	cüret edecekleri
verbal noun			cüret etme
way of doing			cüret ediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	cüret ederim	cüret edersin	cüret eder	cüret ederiz	cüret edersiniz	cüret ederler
		imperfective	cüret ediyorum	cüret ediyorsun	cüret ediyor	cüret ediyoruz	cüret ediyorsunuz	cüret ediyorlar
	past	perfective	cüret ettim	cüret ettin	cüret etti	cüret ettik	cüret ettiniz	cüret ettiler
		imperfective	cüret ediyordum	cüret ediyordun	cüret ediyordu	cüret ediyorduk	cüret ediyordunuz	cüret ediyorlardı (or cüret ediyordular)
	future		cüret edeceğim	cüret edeceksin	cüret edecek	cüret edeceğiz	cüret edeceksiniz	cüret edecekler
inferential	perfective		cüret etmişim	cüret etmişsin	cüret etmiş	cüret etmişiz	cüret etmişsiniz	cüret etmişler
	aorist		cüret edermişim	cüret edermişsin	cüret edermiş	cüret edermişiz	cüret edermişsiniz	cüret ederlermiş (or cüret edermişlar)
	imperfective		cüret ediyormuşum	cüret ediyormuşsun	cüret ediyormuş	cüret ediyormuşuz	cüret ediyormuşsunuz	cüret ediyorlarmış
conditional	simple		cüret etsem	cüret etsen	cüret etse	cüret etsek	cüret etseniz	cüret etseler
	perfective		cüret etseydim	cüret etseydin	cüret etseydi	cüret etseydik	cüret etseydiniz	cüret etseydiler
optative			cüret edeyim	cüret edesin	cüret ede	cüret edelim	cüret edesiniz	cüret edeler
progressive			cüret etmekteyim	cüret etmektesin	cüret etmekte	cüret etmekteyiz	cüret etmektesiniz	cüret etmekteler
necessitative			cüret etmeliyim	cüret etmelisin	cüret etmeli	cüret etmeliyiz	cüret etmelisiniz	cüret etmeliler
imperative				cüret et	cüret etsin		cüret edin (or cüret ediniz)	cüret etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	cüret eder miyim?	cüret eder misin?	cüret eder mi?	cüret eder miyiz?	cüret eder misiniz?	cüret ederler mi?
		imperfective	cüret ediyor muyum?	cüret ediyor musun?	cüret ediyor mu?	cüret ediyor muyuz?	cüret ediyor musunuz?	cüret ediyorlar mı?
	past	perfective	cüret ettim mi?	cüret ettin mi?	cüret etti mi?	cüret ettik mi?	cüret ettiniz mi?	cüret ettiler mi?
		imperfective	cüret ediyor muydum?	cüret ediyor muydun?	cüret ediyor muydu?	cüret ediyor muyduk?	cüret ediyor muydunuz?	cüret ediyorlar mıydı?
	future		cüret edecek miyim?	cüret edecek misin?	cüret edecek mi?	cüret edecek miyiz?	cüret edecek misiniz?	cüret edecekler mi?
inferential	perfective		cüret etmiş miyim?	cüret etmiş misin?	cüret etmiş mi?	cüret etmiş miyiz?	cüret etmiş misiniz?	cüret etmişler mi?
	aorist		cüret eder miymişim?	cüret eder miymişsin?	cüret eder miymiş?	cüret eder miymişiz?	cüret eder miymişsiniz?	cüret ederler miymiş?
	imperfective		cüret ediyor muymuşum?	cüret ediyor muymuşsun?	cüret ediyor muymuş?	cüret ediyor muymuşuz?	cüret ediyor muymuşsunuz?	cüret ediyorlar mıymış?
conditional	simple		cüret etsem mi?	cüret etsen mi?	cüret etse mi?	cüret etsek mi?	cüret etseniz mi?	cüret etseler mi?
	perfective		cüret etse miydim?	cüret etse miydin?	cüret etse miydi?	cüret etse miydik?	cüret etse miydiniz?	cüret etseler miydi?
progressive			cüret etmekte miyim?	cüret etmekte misin?	cüret etmekte mi?	cüret etmekte miyiz?	cüret etmekte misiniz?	cüret etmekteler mi?
necessitative			cüret etmeli miyim?	cüret etmeli misin?	cüret etmeli mi?	cüret etmeli miyiz?	cüret etmeli misiniz?	cüret etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			cüret etmemek
impersonal participle	imperfective		cüret etmeyen
	perfective		cüret etmemiş
	prospective		cüret etmeyecek
personal participle	non-prospective		cüret etmediğim	cüret etmediğin	cüret etmediği	cüret etmediğimiz	cüret etmediğiniz	cüret etmedikleri
	prospective		cüret etmeyeceğim	cüret etmeyeceğin	cüret etmeyeceği	cüret etmeyeceğimiz	cüret etmeyeceğiniz	cüret etmeyecekleri
verbal noun			cüret etmeme
way of doing			cüret etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	cüret etmem	cüret etmezsin	cüret etmez	cüret etmeyiz	cüret etmezsiniz	cüret etmezler
		imperfective	cüret etmiyorum	cüret etmiyorsun	cüret etmiyor	cüret etmiyoruz	cüret etmiyorsunuz	cüret etmiyorlar
	past	perfective	cüret etmedim	cüret etmedin	cüret etmedi	cüret etmedik	cüret etmediniz	cüret etmediler
		imperfective	cüret etmiyordum	cüret etmiyordun	cüret etmiyordu	cüret etmiyorduk	cüret etmiyordunuz	cüret etmiyorlardı
	future		cüret etmeyeceğim	cüret etmeyeceksin	cüret etmeyecek	cüret etmeyeceğiz	cüret etmeyeceksiniz	cüret etmeyecekler
inferential	perfective		cüret etmemişim	cüret etmemişsin	cüret etmemiş	cüret etmemişiz	cüret etmemişsiniz	cüret etmemişler
	aorist		cüret etmezmişim	cüret etmezmişsin	cüret etmezmiş	cüret etmezmişiz	cüret etmezmişsiniz	cüret etmezlermiş
	imperfective		cüret etmiyormuşum	cüret etmiyormuşsun	cüret etmiyormuş	cüret etmiyormuşuz	cüret etmiyormuşsunuz	cüret etmiyorlarmış
conditional	simple		cüret etmesem	cüret etmesen	cüret etmese	cüret etmesek	cüret etmeseniz	cüret etmeseler
	perfective		cüret etmeseydim	cüret etmeseydin	cüret etmeseydi	cüret etmeseydik	cüret etmeseydiniz	cüret etmeseydiler
optative			cüret etmeyeyim	cüret etmeyesin	cüret etmeye	cüret etmeyelim	cüret etmeyesiniz	cüret etmeyeler
progressive			cüret etmemekteyim	cüret etmemektesin	cüret etmemekte	cüret etmemekteyiz	cüret etmemektesiniz	cüret etmemekteler
necessitative			cüret etmemeliyim	cüret etmemelisin	cüret etmemeli	cüret etmemeliyiz	cüret etmemelisiniz	cüret etmemeliler
imperative				cüret etme	cüret etmesin		cüret etmeyin (or cüret etmeyiniz)	cüret etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	cüret etmez miyim?	cüret etmez misin?	cüret etmez mi?	cüret etmez miyiz?	cüret etmez misiniz?	cüret etmezler mi?
		imperfective	cüret etmiyor muyum?	cüret etmiyor musun?	cüret etmiyor mu?	cüret etmiyor muyuz?	cüret etmiyor musunuz?	cüret etmiyorlar mı?
	past	perfective	cüret etmedim mi?	cüret etmedin mi?	cüret etmedi mi?	cüret etmedik mi?	cüret etmediniz mi?	cüret etmediler mi?
		imperfective	cüret etmiyor muydum?	cüret etmiyor muydun?	cüret etmiyor muydu?	cüret etmiyor muyduk?	cüret etmiyor muydunuz?	cüret etmiyorlar mıydı?
	future		cüret etmeyecek miyim?	cüret etmeyecek misin?	cüret etmeyecek mi?	cüret etmeyecek miyiz?	cüret etmeyecek misiniz?	cüret etmeyecekler mi?
inferential	perfective		cüret etmemiş miyim?	cüret etmemiş misin?	cüret etmemiş mi?	cüret etmemiş miyiz?	cüret etmemiş misiniz?	cüret etmemişler mi?
	aorist		cüret etmez miymişim?	cüret etmez miymişsin?	cüret etmez mimiş?	cüret etmez miymişiz?	cüret etmez miymişsiniz?	cüret etmezler miymiş?
	imperfective		cüret etmiyor muymuşum?	cüret etmiyor muymuşsun?	cüret etmiyor muymuş?	cüret etmiyor muymuşuz?	cüret etmiyor muymuşsunuz?	cüret etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		cüret etmesem mi?	cüret etmesen mi?	cüret etmese mi?	cüret etmesek mi?	cüret etmeseniz mi?	cüret etmeseler mi?
	perfective		cüret etmese miydim?	cüret etmese miydin?	cüret etmese miydi?	cüret etmese miydik?	cüret etmese miydiniz?	cüret etmeseler miydi?
progressive			cüret etmemekte miyim?	cüret etmemekte misin?	cüret etmemekte mi?	cüret etmemekte miyiz?	cüret etmemekte misiniz?	cüret etmemekteler mi?
necessitative			cüret etmemeli miyim?	cüret etmemeli misin?	cüret etmemeli mi?	cüret etmemeli miyiz?	cüret etmemeli misiniz?	cüret etmemeliler mi?

Further reading

• “cüret etmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu