ceremonieel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French cérémoniel.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌseː.rə.moː.niˈeːl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ce‧re‧mo‧ni‧eel
  • Rhymes: -eːl

Adjective

[edit]

ceremonieel (comparative ceremoniëler, superlative ceremonieelst)

  1. ceremonial

Declension

[edit]
Declension of ceremonieel
uninflected ceremonieel
inflected ceremoniële
comparative ceremoniëler
positive comparative superlative
predicative/adverbial ceremonieel ceremoniëler het ceremonieelst
het ceremonieelste
indefinite m./f. sing. ceremoniële ceremoniëlere ceremonieelste
n. sing. ceremonieel ceremoniëler ceremonieelste
plural ceremoniële ceremoniëlere ceremonieelste
definite ceremoniële ceremoniëlere ceremonieelste
partitive ceremonieels ceremoniëlers
[edit]

Noun

[edit]

ceremonieel n (uncountable)

  1. ceremonial practices, ceremony