didinti

Lithuanian

Etymology

From dìdis +‎ -inti. Causative of didė́ti (“to become bigger”).

Verb

dìdinti (third-person present tense dìdina, third-person past tense dìdino)

1. (transitive) to enlarge, cause to increase or grow

Conjugation

Conjugation of didinti

		singular (vienaskaita)				plural (daugiskaita)
		1st person (pirmasis asmuo)	2nd person (antrasis asmuo)	3rd person (trečiasis asmuo)		1st person (pirmasis asmuo)	2nd person (antrasis asmuo)	3rd person (trečiasis asmuo)
		aš	tu	jis/ji		mes	jūs	jie/jos
indicative (tiesioginė nuosaka)	present (esamasis laikas)	dìdinu	dìdini	dìdina		dìdiname, dìdinam	dìdinate, dìdinat	dìdina
	past (būtasis kartinis laikas)	dìdinau	dìdinai	dìdino		dìdinome, dìdinom	dìdinote, dìdinot	dìdino
	past frequentative (būtasis dažninis laikas)	dìdindavau	dìdindavai	dìdindavo		dìdindavome, dìdindavom	dìdindavote, dìdindavot	dìdindavo
	future (būsimasis laikas)	dìdinsiu	dìdinsi	dìdins		dìdinsime, dìdinsim	dìdinsite, dìdinsit	dìdins
subjunctive (tariamoji nuosaka)		dìdinčiau	dìdintum, dìdintumei	dìdintų		dìdintumėme, dìdintumėm, dìdintume	dìdintumėte, dìdintumėt	dìdintų
imperative (liepiamoji nuosaka)		—	dìdink, dìdinki	tedìdina, tedìdinie		dìdinkime, dìdinkim	dìdinkite, dìdinkit	tedìdina, tedìdinie

Participles of didinti

Adjectival (dalyviai)
		active	passive
present		dìdinąs, dìdinantis	dìdinamas
past		dìdinęs	dìdintas
past frequentative		dìdindavęs	—
future		dìdinsiąs, dìdinsiantis	dìdinsimas
participle of necessity		—	dìdintinas
Adverbial
special (pusdalyvis)		dìdindamas
half-participle (padalyviai)	present	dìdinant
	past	dìdinus
	past frequentative	dìdindavus
	future	dìdinsiant
manner of action (būdinys)		dìdinte, dìdintinai

Further reading

• “didinti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2024
• “didinti”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2024