digher
Jump to navigation
Jump to search
Old Swedish[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse digr, from Proto-Germanic *digraz.
Adjective[edit]
digher
Declension[edit]
Declension of digher (strong)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | digher | digher | dighert |
accusative | dighran | dighra | dighert |
dative | dighrum dighrom |
dighri dighri |
dighru dighro |
genitive | dighers | dighrar | dighers |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | dighrir dighrer |
dighrar | digher |
accusative | dighra | dighrar | digher |
dative | dighrum dighrom |
dighrum dighrom |
dighrum dighrom |
genitive | dighra dighra |
dighra dighra |
dighra dighra |
Declension of dighrer (weak)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | dighri dighre |
dighra | dighra |
accusative | dighra | dighru dighro |
dighra |
dative | dighra | dighru dighro |
dighra |
genitive | dighra | dighru dighro |
dighra |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
accusative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
dative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
genitive | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
Descendants[edit]
- Swedish: diger