dubbelzinnig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From dubbel (double) +‎ zin (meaning) +‎ -ig.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌdʏ.bəlˈzɪ.nəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dub‧bel‧zin‧nig
  • Rhymes: -ɪnəx

Adjective

[edit]

dubbelzinnig (comparative dubbelzinniger, superlative dubbelzinnigst)

  1. ambiguous

Declension

[edit]
Declension of dubbelzinnig
uninflected dubbelzinnig
inflected dubbelzinnige
comparative dubbelzinniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial dubbelzinnig dubbelzinniger het dubbelzinnigst
het dubbelzinnigste
indefinite m./f. sing. dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
n. sing. dubbelzinnig dubbelzinniger dubbelzinnigste
plural dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
definite dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
partitive dubbelzinnigs dubbelzinnigers

Descendants

[edit]
  • Papiamentu: dubbelsin (dated)