fangvinr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
fang (“wrestling, grappling”) + vinr (“friend”)
Noun[edit]
fangvinr m (genitive fangvinar, plural fangvinir)
Declension[edit]
Declension of fangvinr (strong i-stem, ar-genitive)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fangvinr | fangvinrinn | fangvinir | fangvinirnir |
accusative | fangvin | fangvininn | fangvini | fangvinina |
dative | fangvin | fangvininum | fangvinum | fangvinunum |
genitive | fangvinar | fangvinarins | fangvina | fangvinanna |
Coordinate terms[edit]
- fangvina f (“female wrestling opponent”)
Descendants[edit]
- Icelandic: fangvinur
References[edit]
- Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon — An Icelandic-English Dictionary (1874)