fljótleikr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From fljótr + -leikr. Ultimately from the root of flytja (“to move”).
Noun[edit]
fljótleikr m
Declension[edit]
Declension of fljótleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | fljótleikr | fljótleikrinn | fljótleikar | fljótleikarnir |
| accusative | fljótleik | fljótleikinn | fljótleika | fljótleikana |
| dative | fljótleiki | fljótleikinum | fljótleikum | fljótleikunum |
| genitive | fljótleiks | fljótleiksins | fljótleika | fljótleikanna |
References[edit]
- félagleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.