grimasar
Jump to navigation
Jump to search
Ido[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from English grimace, French grimacer, German Grimassen.
Verb[edit]
grimasar (present tense grimasas, past tense grimasis, future tense grimasos, imperative grimasez, conditional grimasus)
- (intransitive) to grimace
Conjugation[edit]
Conjugation of grimasar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | grimasar | grimasir | grimasor | ||||
tense | grimasas | grimasis | grimasos | ||||
conditional | grimasus | ||||||
imperative | grimasez | ||||||
adjective active participle | grimasanta | grimasinta | grimasonta | ||||
adverbial active participle | grimasante | grimasinte | grimasonte | ||||
nominal active participle | singular | grimasanto | grimasinto | grimasonto | |||
plural | grimasanti | grimasinti | grimasonti |
Norwegian Nynorsk[edit]
Noun[edit]
grimasar m