hvía

Icelandic

Etymology

Probably related with German wiehern.

Verb

hvía (weak verb, third-person singular past indicative hvíaði, supine hvíað)

1. to squeal

Conjugation

hvía — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hvía
supine (sagnbót)		hvíað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvíandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvía	við hvíum	present (nútíð)	ég hvíi	við hvíum
	þú hvíar	þið hvíið		þú hvíir	þið hvíið
	hann, hún, það hvíar	þeir, þær, þau hvía		hann, hún, það hvíi	þeir, þær, þau hvíi
past (þátíð)	ég hvíaði	við hvíuðum	past (þátíð)	ég hvíaði	við hvíuðum
	þú hvíaðir	þið hvíuðuð		þú hvíaðir	þið hvíuðuð
	hann, hún, það hvíaði	þeir, þær, þau hvíuðu		hann, hún, það hvíaði	þeir, þær, þau hvíuðu
imperative (boðháttur)	hvía (þú)	hvíið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hvíaðu	hvíiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvíaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíaður	hvíuð	hvíað		hvíaðir	hvíaðar	hvíuð
accusative (þolfall)	hvíaðan	hvíaða	hvíað		hvíaða	hvíaðar	hvíuð
dative (þágufall)	hvíuðum	hvíaðri	hvíuðu		hvíuðum	hvíuðum	hvíuðum
genitive (eignarfall)	hvíaðs	hvíaðrar	hvíaðs		hvíaðra	hvíaðra	hvíaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíaði	hvíaða	hvíaða		hvíuðu	hvíuðu	hvíuðu
accusative (þolfall)	hvíaða	hvíuðu	hvíaða		hvíuðu	hvíuðu	hvíuðu
dative (þágufall)	hvíaða	hvíuðu	hvíaða		hvíuðu	hvíuðu	hvíuðu
genitive (eignarfall)	hvíaða	hvíuðu	hvíaða		hvíuðu	hvíuðu	hvíuðu

Related terms

• hví