körkütük

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From kör (blind) +‎ kütük (log).

Pronunciation[edit]

  • Hyphenation: kör‧kü‧tük

Adjective[edit]

körkütük

  1. (figurative) extremely (in love, drunk etc.)

References[edit]

  • körkütük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu