kaakbreuk
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
kaak (“jaw”) + breuk (“fracture”)
Pronunciation[edit]
- Hyphenation: kaak‧breuk
Noun[edit]
kaakbreuk m or f (plural kaakbreuken, diminutive kaakbreukje n)
- jaw fracture
- Hij moest geopereerd worden vanwege een ernstige kaakbreuk na het auto-ongeluk.
- He had to undergo surgery due to a severe jaw fracture after the car accident.