karanlık

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قراكلق (karañlık), قرانلق (karanlık), equivalent to [script needed] (karañı, “dark”) +‎ [script needed] (-lık, “-ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): [kɑ.ɾɑnˈɫɯk]

• Audio

  (file)

Adjective

karanlık

1. dark

   Bu oda çok karanlık. ― This room is so dark.

   • 1936 April 30, “Son Telgraflar”, in Ulusal Birlik:

     Ispanya'da vaziyet karanlıktır. Ameleler, sahipleri atarak fabrikalara sahip oldular.

     (please add an English translation of this quotation)

Noun

karanlık (definite accusative karanlığı, plural karanlıklar)

1. darkness

Declension

Inflection
Nominative	karanlık
Definite accusative	karanlığı
	Singular	Plural
Nominative	karanlık	karanlıklar
Definite accusative	karanlığı	karanlıkları
Dative	karanlığa	karanlıklara
Locative	karanlıkta	karanlıklarda
Ablative	karanlıktan	karanlıklardan
Genitive	karanlığın	karanlıkların