kieł

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kiel and Kiel

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kъlъ.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kjɛw/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛw
  • Syllabification: kieł

Noun[edit]

kieł m inan

  1. fang, canine tooth, cuspid
  2. (informal, proscribed) tusk
    Synonym: cios

Declension[edit]

Declension of kieł
singular plural
nominative kieł kły
genitive kła kłów
dative kłowi kłom
accusative kieł kły
instrumental kłem kłami
locative kle kłach
vocative kle kły

Related terms[edit]

adjectives
noun
verb

Further reading[edit]

  • kieł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kieł in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kieł&oldid=72345228"