kinderachtig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From kind +‎ -er- +‎ -achtig.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

kinderachtig (comparative kinderachtiger, superlative kinderachtigst)

  1. childish, infantile
    Zijn kinderachtige manier van doen hangt me de keel uit.His childish manner annoys me to no end.

Declension

[edit]
Declension of kinderachtig
uninflected kinderachtig
inflected kinderachtige
comparative kinderachtiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial kinderachtig kinderachtiger het kinderachtigst
het kinderachtigste
indefinite m./f. sing. kinderachtige kinderachtigere kinderachtigste
n. sing. kinderachtig kinderachtiger kinderachtigste
plural kinderachtige kinderachtigere kinderachtigste
definite kinderachtige kinderachtigere kinderachtigste
partitive kinderachtigs kinderachtigers

Derived terms

[edit]