kjennetegne

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål[edit]

Etymology[edit]

From kjenne +‎ tegne.

Verb[edit]

kjennetegne (imperative kjennetegn, present tense kjennetegner, passive kjennetegnes, simple past and past participle kjennetegna or kjennetegnet, present participle kjennetegnende)

  1. to characterise (UK), or characterize

References[edit]