kruidig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From kruid (herb, spice) +‎ -ig (-ish, -y).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkrœy̯.dəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: krui‧dig
  • Rhymes: -œy̯dəx

Adjective

[edit]

kruidig (comparative kruidiger, superlative kruidigst)

  1. spicy, with pronounced vegetal aroma

Declension

[edit]
Declension of kruidig
uninflected kruidig
inflected kruidige
comparative kruidiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial kruidig kruidiger het kruidigst
het kruidigste
indefinite m./f. sing. kruidige kruidigere kruidigste
n. sing. kruidig kruidiger kruidigste
plural kruidige kruidigere kruidigste
definite kruidige kruidigere kruidigste
partitive kruidigs kruidigers

Derived terms

[edit]