kværn
Jump to navigation
Jump to search
Old Swedish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse kvern, from Proto-Germanic *kwernō.
Noun[edit]
kværn f
Declension[edit]
Declension of kværn (strong ō-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kværn | kværnin | kværnar | kværnarnar, kværnanar |
accusative | kværn | kværnina | kværnar | kværnarnar, kværnanar |
dative | kværn, kværno | kværninni, kværninne | kværnum, kværnom | kværnumin, kværnomen |
genitive | kværnar | kværnarinnar | kværna | kværnanna |
Descendants[edit]
- Swedish: kvarn