máttur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: mattur

Faroese[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse máttr, from Proto-Germanic *mahtiz, from *maganą + *-þiz, or from Proto-Indo-European *mógʰtis < *megʰ-.

Noun[edit]

máttur m (genitive singular máttar, plural máttir)

  1. power, strength

Declension[edit]

m12 Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative máttur mátturin máttir máttirnir
Accusative mátt máttin máttir máttirnar
Dative mátti máttinum máttum máttunum
Genitive máttar máttarins mátta máttanna

Synonyms[edit]

Icelandic[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse máttr, from Proto-Germanic *mahtiz, from *maganą + *-þiz, or from Proto-Indo-European *mógʰtis < *magʰ-.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

máttur m (genitive singular máttar, nominative plural mættir)

  1. power, strength

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]