manki

See also: mänki

Esperanto

Etymology

Borrowed from French manquer.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmanki/
• Hyphenation: man‧ki
• Rhymes: -anki

• Audio

  (file)

Verb

manki (present mankas, past mankis, future mankos, conditional mankus, volitive manku)

1. (intransitive) to be lacking, be missing; to be wanting
   • 1910, L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta:

     En malsata familio mankas harmonio.

     Harmony is not found in a hungry family.

   • 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, Jesaja 34:16.

     Eĉ unu el ili ne mankos, unu ne sentos foreston de alia.

     Not even one of them will be missing, one will not feel the absence of another.

Conjugation

Conjugation of manki present past future singular plural singular plural singular plural tense mankas mankis mankos active participle mankanta mankantaj mankinta mankintaj mankonta mankontaj acc. mankantan mankantajn mankintan mankintajn mankontan mankontajn nominal active participle mankanto mankantoj mankinto mankintoj mankonto mankontoj acc. mankanton mankantojn mankinton mankintojn mankonton mankontojn adverbial active participle mankante mankinte mankonte infinitive manki imperative manku conditional mankus

Derived terms

• mankigi
• manko

 

Descendants

• Ido: mankar

Japanese

Romanization

manki

1. Rōmaji transcription of まんき

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from English monkey.

Noun

manki m (Cyrillic spelling манки)

1. at sign (@)

   Synonym: et znak

Tok Pisin

Alternative forms

• mangi

Etymology

From English monkey.

Noun

manki

1. boy, youth