mannvirðing
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From maður (“person, man”) + virðing (“respect”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mannvirðing f (genitive singular mannvirðingar, nominative plural mannvirðingar)
Usage notes[edit]
- This word is generally seen in its plural form.
Declension[edit]
declension of mannvirðing
| f-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mannvirðing | mannvirðingin | mannvirðingar | mannvirðingarnar |
| accusative | mannvirðingu | mannvirðinguna | mannvirðingar | mannvirðingarnar |
| dative | mannvirðingu | mannvirðingunni | mannvirðingum | mannvirðingunum |
| genitive | mannvirðingar | mannvirðingarinnar | mannvirðinga | mannvirðinganna |