miejscski

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From miasto +‎ -ski. First attested in 1258. Compare Old Czech městský.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /mjɛ(ː)jst͡sski/, /mjɛjst͡sskiː/
  • IPA(key): (15th CE) /mjɛjst͡sski/, /mjejst͡sski/, /mjɛjst͡sski/

Adjective[edit]

miejscski

  1. (relational) city; urban
    • 1877-1999 [1258], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume I, page 308:
      Denarium iuris civitatis al. meske prawo
      [Denarium iuris civitatis al. mieskie prawo]
    • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 19, 1:
      Lot syedzal w myeszczskyey bronye (in foribus civitatis)
      [Lot siedział w mieśćskiej bronie (in foribus civitatis)]

Derived terms[edit]

nouns

Descendants[edit]

  • Polish: miejski
  • Silesian: miyjski

References[edit]