nábytkář

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Czech[edit]

Etymology[edit]

From nábytek (furniture) +‎ -ář.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈnaːbɪtkaːr̝̊]
  • Hyphenation: ná‧byt‧kář

Noun[edit]

nábytkář m anim (feminine nábytkářka)

  1. furnituremaker, cabinetmaker
    Synonym: truhlář
  2. furniture designer
    Hypernym: návrhář

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • nábytkář in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • nábytkář in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • nábytkář in Internetová jazyková příručka