obów

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *obuvь.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔbɔːfʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔbofʲ/

Noun

obów f

1. footwear
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 59, 9:

     W Idumeiø wzczøgnø obow moiø (calceamentum meum)

     [W Idumeją wściągnę obów moję (calceamentum meum)]

Descendants

• Polish: obuwie

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “obów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN