olijk
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch odelijc, from ode (“easy, light”) + -lijc. The first element is also found in ootmoed and derives from Proto-Germanic *auþuz.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
olijk (comparative olijker, superlative olijkst)
Inflection[edit]
| Inflection of olijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | olijk | |||
| inflected | olijke | |||
| comparative | olijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | olijk | olijker | het olijkst het olijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | olijke | olijkere | olijkste |
| n. sing. | olijk | olijker | olijkste | |
| plural | olijke | olijkere | olijkste | |
| definite | olijke | olijkere | olijkste | |
| partitive | olijks | olijkers | — | |