From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Pronunciation[edit]
omkom
- first-person singular dependent-clause present indicative of omkomen
Anagrams[edit]
Norwegian Bokmål[edit]
omkom
- simple past of omkomme
- imperative of omkomme (possibly not used)
Swedish[edit]
omkom
- simple past of omkomma
Anagrams[edit]