płacież

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *platežь. By surface analysis, płacić +‎ -eż.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɫat͡ɕɛ(ː)ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɫat͡ɕɛʃ/, /pɫat͡ɕeʃ/

Noun

płacież f

1. (law, attested in Masovia) amends, damages

   Synonyms: gwet, płaca, zawada, zbójne

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 109:

     Placzyesz glowi kmyeczey (poena pro homicidio cmethonum)

     [Płacież głowy kmiecej (poena pro homicidio cmethonum)]

Related terms

adjectives

• płatny

 

nouns

• płaca

 

verbs

• płacić impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “płacież”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN