podkładający

Old Polish

Etymology

From podkładać +‎ -ący. First attested in c. 1455.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔtkɫadajɑ̃t͡sɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔtkɫadajɑ̃t͡sɨ/

Adjective

podkładający (not comparable)

1. underlaid
   • 1876 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[1], volume XIV, page 490:

     Ad obiecta naprzeczywko pothcladayączym

     [Ad obiecta naprzeciwko podkładającym]

Related terms

noun

• podkład

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• podkładać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “podkładający”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔt.kwa.daˈjɔn.t͡sɨ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: pod‧kła‧da‧ją‧cy

Participle

podkładający (active adjectival)

1. active adjectival participle of podkładać

Declension

Declension of podkładający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	podkładający		podkładająca	podkładające	podkładający	podkładające
genitive	podkładającego		podkładającej	podkładającego	podkładających
dative	podkładającemu		podkładającej	podkładającemu	podkładającym
accusative	podkładającego	podkładający	podkładającą	podkładające	podkładających	podkładające
instrumental	podkładającym		podkładającą	podkładającym	podkładającymi
locative	podkładającym		podkładającej	podkładającym	podkładających