süütu
Jump to navigation
Jump to search
See also: suutu
Estonian[edit]
Etymology[edit]
From süü + -tu. Compare Finnish syytön.
Adjective[edit]
süütu (genitive süütu, partitive süütut, comparative süütum, superlative kõige süütum)
Inflection[edit]
| Declension of süütu (ÕS type 1/ohutu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | süütu | süütud | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | süütu | ||
| genitive | süütute | ||
| partitive | süütut | süütuid | |
| illative | süütusse | süütutesse süütuisse | |
| inessive | süütus | süütutes süütuis | |
| elative | süütust | süütutest süütuist | |
| allative | süütule | süütutele süütuile | |
| adessive | süütul | süütutel süütuil | |
| ablative | süütult | süütutelt süütuilt | |
| translative | süütuks | süütuteks süütuiks | |
| terminative | süütuni | süütuteni | |
| essive | süütuna | süütutena | |
| abessive | süütuta | süütuteta | |
| comitative | süütuga | süütutega | |