scandlicum

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old English[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʃɑnd.liː.t͡ʃum/

Adjective[edit]

sċandlīċum

  1. inflection of sċandlīċ:
    1. strong dative masculine/neuter singular
    2. strong/weak dative/instrumental masculine/feminine/neuter plural