scriptuir

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Irish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin scrīptūra. Compare Middle Irish screptra m pl (writings, books).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsʲkʲrʲiptuːrʲ/
    Although this word is not written with ⟨ú⟩ until Middle Irish, it is probable that it had long /uː/ in Old Irish, as both its Latin etymon and its later descendants have a long vowel.

Noun[edit]

scriptuir f (genitive screptaire)

  1. (Christianity) holy scripture, Holy Writ

Inflection[edit]

Feminine ī-stem
Singular Dual Plural
Nominative scriptuirL scriptuirL scriptuiriH, scripturi
Vocative scriptuirL scriptuirL scriptuiriH, scripturi
Accusative scriptuiriN, scripturi scriptuirL scriptuiriH, scripturi
Genitive scriptuireH, screptaireH scriptuireL, screptaireH scriptuireN
Dative scriptuiriL, scripturi scriptuirib scriptuirib
Initial mutations of a following adjective:
  • H = triggers aspiration
  • L = triggers lenition
  • N = triggers nasalization

Descendants[edit]

  • Middle Irish: scriptúir

Further reading[edit]