sierścień

Polish

Etymology

From sierść +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕɛr.ɕt͡ɕɛɲ/
• Rhymes: -ɛrɕt͡ɕɛɲ
• Syllabification: sier‧ścień

Noun

sierścień m animal

1. canine chewing louse (Trichodectes canis)

Declension

Declension of sierścień

	singular	plural
nominative	sierścień	sierścienie
genitive	sierścienia	sierścieni
dative	sierścieniowi	sierścieniom
accusative	sierścienia	sierścienie
instrumental	sierścieniem	sierścieniami
locative	sierścieniu	sierścieniach
vocative	sierścieniu	sierścienie

Further reading

• sierścień in Polish dictionaries at PWN