skjelle

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse skella.

Verb[edit]

skjelle (imperative skjell, present tense skjeller, passive skjelles, simple past skjelte, past participle skjelt, present participle skjellende)

  1. to scold (someone)

Derived terms[edit]

References[edit]