slaperig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch slaperich. Equivalent to slaap (“sleep”) +‎ -erig (“-y, -ish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈslaː.pə.rəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: sla‧pe‧rig

Adjective

slaperig (comparative slaperiger, superlative slaperigst)

1. sleepy, tending to go to sleep

Inflection

Inflection of slaperig
uninflected	slaperig
inflected	slaperige
comparative	slaperiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		slaperig	slaperiger	het slaperigst het slaperigste
indefinite	m./f. sing.	slaperige	slaperigere	slaperigste
	n. sing.	slaperig	slaperiger	slaperigste
	plural	slaperige	slaperigere	slaperigste
definite		slaperige	slaperigere	slaperigste
partitive		slaperigs	slaperigers	—

Derived terms

• slaperigheid

Descendants

• Afrikaans: slaperig
• Negerhollands: slaperig, slaeprig