staddr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Past participle of steðja.
Participle[edit]
staddr (feminine stǫdd, neuter statt)
Declension[edit]
Strong declension of staddr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | staddr | stǫdd | statt |
accusative | staddan | stadda | statt |
dative | stǫddum | staddri | stǫddu |
genitive | stadds | staddrar | stadds |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | staddir | staddar | stǫdd |
accusative | stadda | staddar | stǫdd |
dative | stǫddum | stǫddum | stǫddum |
genitive | staddra | staddra | staddra |
Weak declension of staddr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | staddi | stadda | stadda |
accusative | stadda | stǫddu | stadda |
dative | stadda | stǫddu | stadda |
genitive | stadda | stǫddu | stadda |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | stǫddu | stǫddu | stǫddu |
accusative | stǫddu | stǫddu | stǫddu |
dative | stǫddum | stǫddum | stǫddum |
genitive | stǫddu | stǫddu | stǫddu |
References[edit]
- “staddr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press