staročeština
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
From staro- (“old-”) + čeština (“Czech”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
staročeština f
- Old Czech (the historical form of the Czech language of the 12th–15th centuries)
- Synonym: stará čeština
- Coordinate term: pračeština
Declension[edit]
Declension of staročeština (hard feminine)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | staročeština | staročeštiny |
genitive | staročeštiny | staročeštin |
dative | staročeštině | staročeštinám |
accusative | staročeštinu | staročeštiny |
vocative | staročeštino | staročeštiny |
locative | staročeštině | staročeštinách |
instrumental | staročeštinou | staročeštinami |
Related terms[edit]
- český
- čeština f
- češtinář m anim
- Staročech m anim
- staročeský
- Staročeška f
Further reading[edit]
- staročeština in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- staročeština in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- staročeština in Internetová jazyková příručka