tweebenig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From twee (“two”) + been (“leg”) + -ig.
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Adjective[edit]
tweebenig (not comparable)
Inflection[edit]
Inflection of tweebenig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | tweebenig | |||
inflected | tweebenige | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | tweebenig | |||
indefinite | m./f. sing. | tweebenige | ||
n. sing. | tweebenig | |||
plural | tweebenige | |||
definite | tweebenige | |||
partitive | tweebenigs |