valtaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology 1[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʋɑltɑː/, [ˈʋɑ̝l̪t̪ɑ̝ː]
  • Rhymes: -ɑltɑː
  • Syllabification(key): val‧taa

Noun[edit]

valtaa

  1. partitive singular of valta

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʋɑltɑː/, [ˈʋɑ̝l̪t̪ɑ̝ː]
  • Rhymes: -ɑltɑː
  • Syllabification(key): val‧taa

Verb[edit]

valtaa

  1. third-person singular present indicative of vallata

Etymology 3[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʋɑltɑːˣ/, [ˈʋɑ̝l̪t̪ɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -ɑltɑː
  • Syllabification(key): val‧taa

Verb[edit]

valtaa

  1. inflection of vallata:
    1. present active indicative connegative
    2. second-person singular present imperative
    3. second-person singular present active imperative connegative

Anagrams[edit]