virtuoos
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Borrowing from French virtuose, from Italian virtuoso, from Late Latin virtuōsus.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
virtuoos m (plural virtuozen, diminutive virtuoosje n, feminine virtuoze)
Adjective[edit]
virtuoos (comparative virtuozer, superlative meest virtuoos or virtuoost)
Inflection[edit]
Inflection of virtuoos | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | virtuoos | |||
inflected | virtuoze | |||
comparative | virtuozer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | virtuoos | virtuozer | het virtuoost het virtuooste | |
indefinite | m./f. sing. | virtuoze | virtuozere | virtuooste |
n. sing. | virtuoos | virtuozer | virtuooste | |
plural | virtuoze | virtuozere | virtuooste | |
definite | virtuoze | virtuozere | virtuooste | |
partitive | virtuoos | virtuozers | — |