vriendelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch vrintlec, vriendelijc, from Old Dutch *friuntlik, *friuntlik, from Proto-Germanic *frijōndlīkaz, equivalent to vriend +‎ -lijk. Cognate to German freundlich, English friendly.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvrindələk/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: vrien‧de‧lijk

Adjective

[edit]

vriendelijk (comparative vriendelijker, superlative vriendelijkst)

  1. friendly, kind

Declension

[edit]
Declension of vriendelijk
uninflected vriendelijk
inflected vriendelijke
comparative vriendelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial vriendelijk vriendelijker het vriendelijkst
het vriendelijkste
indefinite m./f. sing. vriendelijke vriendelijkere vriendelijkste
n. sing. vriendelijk vriendelijker vriendelijkste
plural vriendelijke vriendelijkere vriendelijkste
definite vriendelijke vriendelijkere vriendelijkste
partitive vriendelijks vriendelijkers

Antonyms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: vriendlik

Adverb

[edit]

vriendelijk

  1. friendly, kindly

Descendants

[edit]