zasoutěžit
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
zasoutěžit pf (imperfective soutěžit)
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | zasoutěžit, zasoutěžiti | Active adjective | zasoutěživší |
---|---|---|---|
Verbal noun | zasoutěžení | Passive adjective | zasoutěžený |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | zasoutěžím | zasoutěžíme | — | zasoutěžme |
2nd person | zasoutěžíš | zasoutěžíte | zasoutěž | zasoutěžte |
3rd person | zasoutěží | zasoutěží | — | — |
The verb zasoutěžit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | zasoutěžil | zasoutěžili | zasoutěžen | zasoutěženi |
masculine inanimate | zasoutěžily | zasoutěženy | ||
feminine | zasoutěžila | zasoutěžena | ||
neuter | zasoutěžilo | zasoutěžila | zasoutěženo | zasoutěžena |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | zasoutěživ |
feminine + neuter singular | — | zasoutěživši |
plural | — | zasoutěživše |
Related terms[edit]
- soutěž f
Further reading[edit]
- zasoutěžiti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- zasoutěžiti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- zasoutěžit in Internetová jazyková příručka