zoog

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /zoːx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: zoog
• Rhymes: -oːx

Etymology 1

Noun

zoog f (plural zogen)

1. (dialectal, chiefly Eastern) Alternative form of zeug.
   • 1847, Von Honstedt op Eilte, "Teling der varkens in het vorstendom Luneburg", tr. from German, in E. C. Enklaar (ed.), De vriend van den landman, vol. XI, W. E. J. Tjeenk Willink (publ.), page 4.

     Zogen, die hardnekkig weigeren hunne biggen te zogen, of de biggen opvreten willen, kunnen slechts daardoor getemd worden, dat men hen nederlegt, bindt, de biggen aanlegt, en wanneer zij gezogen hebben, uit de stal verwijdert.

     (please add an English translation of this quotation)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

zoog

1. singular past indicative of zuigen

Verb

zoog

1. inflection of zogen:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative