zuć
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *jьzuti.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
zuć pf
- (transitive) to unshoe
- Przistąpiwszy żona k niemu przed starszymi zuje boty z jego nog i plunie w oblicze jego, rzekąc: Tak się stanie człowieku, ktory nie udziała domu brata swego, i będzie słynąć imię jego dom zutego.
- (please add an English translation of this quotation)
- (reflexive with się) to unshoe oneself
- Tedy woźny s opolim miał jest ić strugą i posz<e>dł zuw się pośrod strugi z opolim.
- (please add an English translation of this quotation)
Descendants[edit]
- ⇒ Polish: zzuć
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zuć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading[edit]
- Słownik etymologiczny języka polskiego/zuć on the Polish Wikisource.Wikisource pl