çariçe
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish چاریچه (çariçe), from Russian цари́ца (caríca). Analyzable as çar (“tsar”) + -içe.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
çariçe (definite accusative çariçeyi, plural çariçeler)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çariçe | |
| Definite accusative | çariçeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çariçe | çariçeler |
| Definite accusative | çariçeyi | çariçeleri |
| Dative | çariçeye | çariçelere |
| Locative | çariçede | çariçelerde |
| Ablative | çariçeden | çariçelerden |
| Genitive | çariçenin | çariçelerin |
References[edit]
- Redhouse, James W. (1890) “چاریچه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 704