ślepień

Polish

Etymology

From ślepy +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕlɛ.pjɛɲ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpjɛɲ
• Syllabification: śle‧pień

Noun

ślepień m pers

1. (obsolete) a blind man or boy

   Synonyms: ślepiec, niewidomy

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepnia	ślepni
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Noun

ślepień m animal

1. (regional) deer fly (dipteran of the genus Chrysops)

   Synonym: ślepak

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepnia	ślepnie
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Noun

ślepień m inan

1. a natural beehive

   Synonym: barć

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepień	ślepnie
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Further reading

• ślepień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ślepień in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ślepień on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl